EDO ISKANDAR

AKU SIJI KOWE SIJI

Badrun karo Sodron bengi2 peteng ndedet nyolong jeruk neng kebon. Lagi oleh setengah karung, ono kewan asu njegog . Wong loro kae langsung mlayu banter wedi selak konangan.

Tekan ngarep Gerbang Kuburan angker, jeruke tibo ngglundung 2 . Tapi ditinggal wae mergo kesusu arep cepet-cepet ngumpet neng mburi kijing timbang konangan.

Kendel tenan maling 2 iki....

Kiro2 wis aman, Badrun karo Sodron wiwit bagi hasil..

"aku siji....kowe siji....
aku siji..kowe siji..
aku siji..kowe siji...."

Ngono terus nganti ono wong liwat, yoiku Si Paijo.  Paijo kaget, mandeg mrinding krungu swara aneh seko njero kuburan angker......

"aku siji..kowe siji..
aku siji..kowe siji......."

Saking wedine Paijo mlayu marani daleme pak Kyai sing cedhak kono lan karo ngos-ngosan pucet ndeprok dengkule meh copot crito memedi suara neng kuburan wingit mau.

Pak Kyai penasaran. Banjur ngajak Paijo neng ngarep Gerbang Kuburan, ora wani mlebu. Paijo gemeter karo cekelan sarunge pak Kyai seko mburi...

Seko jero kuburan tetep krungu swara :

"Aku siji..kowe siji..
aku siji..kowe siji..."

Paijo: "Pak Kyai nopo niku suara malaikat itung2an nyowo menungso sing sampun dicabut ajeng dilaporke dumateng gusti sing kuwaos pak Kyai?
Paijo takon bisik-bisik gemeter keweden....

"Mbuh aku dewe ora paham" jawabe pak Kyai karo rodo mrinding wedi...

Ora suwe ono swara maneh seko njero kuburan..

"Iki wis rampung kabeh, saiki kari 2 neng ngarep Gerbang Kuburan kae arep dijupuk sopo? Kowe opo aku??"

Pak Kyai lan Paijo: "WAAAAAAAA..... .Cilakakk tenaannn.....!! "
Njenggirat kaget saknaliko Pak Kyai lan Paijo mlumpat kalen mbradat mlayu keponthal-ponthal nganti sandale keri.....lan sarunge mlorot.....
Udel e Copot.